Een 69-jarige man, Joop genaamd, keek uit naar een avondje tafelen in Amsterdam, iets wat hij vaker had gedaan en altijd had gewaardeerd. Deze keer verliep echter anders dan verwacht.
Wat begon als een gezellig diner, eindigde voor Joop in frustratie en onbegrip vanaf het moment dat hij het restaurant binnenkwam.
“Ik was klaar voor een leuke avond,” deelt Joop. Hij had zich verheugd op een maaltijd in een typisch Amsterdams restaurant.
Maar nog voordat hij aan tafel zat, voelde hij al dat er iets niet helemaal goed ging. “Ik liep naar de bediening om een tafel te vragen, maar ik werd begroet met een vriendelijke, maar totaal onverstaanbare ‘Hello, how are you?’ Ik dacht nog even dat het een grap was.”
Voor Joop, die gewend is zijn moedertaal te spreken in zijn eigen land, voelde het vreemd om in een restaurant in de hoofdstad niet in het Nederlands te kunnen communiceren. “Het was alsof ik in het buitenland was,” vervolgt hij.
Toen hij opnieuw in het Nederlands probeerde te praten, merkte hij dat de jonge serveerster hem niet begreep.
Er ontstond onbegrip doordat communicatie moeizaam verliep, wat leidde tot irritatie toen Joop ontdekte dat het personeel alleen Engels sprak.
De frustratie groeide omdat iedereen Engels sprak, inclusief de andere ober. Toen hij vroeg om iemand die Nederlands sprak, kreeg hij opnieuw een Engels antwoord.
Na het personeel te hebben geconfronteerd met zijn onvermogen om hen te begrijpen, beschrijft Joop hun reactie. “Hun humeur veranderde zichtbaar toen bleek dat ik hen niet kon verstaan.”
“Ze reageerden geërgerd, en een van hen zuchtte zelfs toen ik mijn best deed om mijn bestelling door te geven,” legt Joop uit.
Voor Joop, die simpelweg een maaltijd wilde bestellen in zijn eigen taal, was het teleurstellend dat er niemand aanwezig was die Nederlands sprak.
“Het was nog vervelender dat er geen enkele inspanning werd gedaan om mij te helpen,” verzekert Joop. “Zodra ze merkten dat Engels voor mij niet werkte, gingen ze gewoon door met hun taken, zonder enige poging om mij tegemoet te komen.”
Ervaarde hij gevoelens van buitengesloten zijn en ongewenst voelen. “Het gaf mij de indruk dat ik er niet toe deed en dat er slechts één manier was, namelijk hun manier,” deelde hij.
Ondanks het begrip dat Amsterdam een internationale stad is met vele bezoekers, blijft het voor hem een uitdaging om te accepteren dat in een Nederlands restaurant geen Nederlands wordt gesproken.
“Ik verwacht simpelweg dat ik in Nederland Nederlands kan praten,” benadrukte Joop met een bedenkelijke blik. “Dat is toch niet te veel gevraagd? Vooral niet in een restaurant in de hoofdstad van ons eigen land.”
Zijn teleurstelling groeide toen hij zag dat andere Engelssprekende klanten moeiteloos werden geholpen.
“Het leek alsof je alleen werd geholpen in dat restaurant als je Engels sprak. Dat vond ik behoorlijk vervelend. Het gaf me echt het gevoel onzichtbaar te zijn,” deelde hij.
In zijn gedachten rijst de vraag: “Waarom kunnen ze niet gewoon twee talen spreken? Engels voor de toeristen en Nederlands voor mensen zoals ik?”
Joop stelt vast: “Het is alsof Nederland steeds minder van ons wordt. We moeten ons aanpassen aan de toeristen, terwijl het vroeger andersom was.”
Joop verlaat het restaurant zonder te eten. Hij zegt: “Ik kom daar niet meer. Niet omdat het eten slecht was, want dat weet ik niet eens. Ik heb het niet eens besteld. Maar omdat ik me totaal niet welkom voelde in mijn eigen stad.”
Zijn ervaring belicht de groeiende internationalisering van steden als Amsterdam, waar toerisme soms lijkt te prevaleren boven de lokale bevolking.
Joop’s verhaal benadrukt het belang om, ondanks de openheid naar een internationale gemeenschap, de lokale cultuur en taal te koesteren.
“We zijn toch in Nederland?” vraagt Joop zich af. “Dan wil ik toch gewoon Nederlands kunnen praten?”
1. Hij keek uit naar een leuk avondje uit maar dat verliep anders dan verwacht.
2. Dat dit in ons landje gebeurt vindt hij alles behalve normaal.
3. Hij voelde zich onzichtbaar en totaal niet begrepen.
4. Vanaf het moment dat hij binnenstapte groeide zijn frustratie…
5. Het blijft voor hem moeilijk te accepteren dat er niemand Nederlands spreekt.
