Linda, 23, heeft al lange tijd moeite met het grote leeftijdsverschil tussen haar en haar vader, die nu 78 jaar is.
De kloof in leeftijd heeft altijd invloed gehad op hun relatie, en Linda heeft hier uiteenlopende gevoelens over. “Ik begrijp niet waarom hij op latere leeftijd nog voor kinderen koos,” vertelt ze, met enige frustratie in haar stem.
Het besef dat haar vader ouderdomsbeperkingen heeft terwijl haar leeftijdsgenoten nog vitale vaders hebben, is soms moeilijk voor haar om te aanvaarden.
Sinds haar kindertijd heeft Linda zich anders gevoeld dan anderen. “Als ik vaders van mijn vrienden zie die nog fit zijn en actief dingen ondernemen, voel ik soms boosheid,” vertelt ze openhartig.
Haar vader kreeg haar op latere leeftijd en Linda merkt op dat hij niet dezelfde energie heeft als jongere vaders vaak wel hebben.
“Ik ben jaloers op vrienden wiens vaders nog steeds plannen maken en actief in het leven staan. Mijn vader is die fase al voorbij.”
Volgens Linda ontstaan haar gevoelens van jaloezie en teleurstelling doordat ze het idee heeft dat ze iets wezenlijks heeft gemist.
Terwijl vrienden gemakkelijk uitstapjes maken of met hun vaders sporten, moet Linda rekening houden met de fysieke beperkingen die haar vaders leeftijd met zich meebrengt.
“Het voelt soms oneerlijk, alsof ik een deel van mijn jeugd heb gemist,” legt ze uit, terwijl ze begrijpt dat haar vader destijds zijn eigen redenen had voor deze keuze. Toch blijft het gevoel van iets fundamenteels dat ontbreekt aanwezig.
Naast het gemis van een actieve vaderfiguur, maakt Linda zich soms zorgen over de toekomst. “Ik weet dat hij ouder wordt en dat onze tijd samen beperkt kan zijn. Dit besef raakt me meer nu ik zelf ouder word,” zegt ze.
Deze gedachte maakt haar verdrietig maar ook boos. Linda worstelt met het feit dat haar vader op latere leeftijd toch nog voor het ouderschap koos, wat voor haar als dochter verstrekkende gevolgen heeft.
Linda’s frustratie komt niet alleen voort uit de leeftijd van haar vader, maar ook uit de beperkingen die dat met zich meebrengt voor hun gezamenlijke activiteiten.
Door overal rekening mee te moeten houden, ervaart ze de situatie als een beperking waar ze niet bewust voor heeft gekozen.
Soms voelt ze zich machteloos en ziet ze de situatie als een gemiste kans, wat het lastig maakt om haar gevoelens met vrienden te delen.
Ze beschrijft dat het moeilijk is om zich echt deel te voelen van de gesprekken over activiteiten met ouders die haar vrienden voeren.
Hoewel ze zich soms schuldig voelt over haar gevoelens en niet ondankbaar wil lijken, verlangt ze toch naar een ‘normale’ band met haar vader.
Zelfs als ze haar gevoelens zelden uit, begint Linda steeds meer te denken aan manieren om vrede te vinden met de huidige situatie.
Ondanks de voortdurende liefde en steun van haar vader, blijft Linda toch het gevoel houden dat hun band anders had kunnen zijn als hij jonger was geweest.
“Ze concludeert dat ze hem niet wil tekortdoen, maar ook eerlijk moet blijven naar zichzelf. Soms voelt het als een gemis,” zegt ze.
1. Omdat zij overal rekening moeten houden omdat hij al oud is.
2. Er is sprake van jaloezie naar anderen die een fitte vader hebben.
3. Er is boosheid vanwege het missen van veel leuke dingen.
4. Het onbegrip dat zij heeft over de keuze van zijn late vaderschap.
5. Als gevolg van zijn leeftijd heeft zij te maken met diverse beperkingen.
