Een gezin met vijftien kinderen is in Nederland bepaald geen alledaags verschijnsel. Toch is het de familie Sid-Madoobe in Weert gelukt om de aandacht te trekken.
Quasim Sid en Dhaahin Madoobe, ouders van dit buitengewoon grote gezin, hebben de gemeente Limburg op een creatieve manier aan het denken gezet over woonoplossingen.
Want hoe bied je onderdak aan een familie met meer schoenen dan de gemiddelde schoenenwinkel?
De gemeente vond een unieke oplossing: ze koppelden twee voormalige woongroepwoningen van elk 100 vierkante meter tot één royaal huis.
De nieuwe woonkamer, groot genoeg voor een kleine bijeenkomst, is bijna een buurtcentrum op zich. Toch blijft het een uitdaging om overzicht te houden met zoveel gezinsleden.
“We noemen het geen woonkamer meer, maar een overlevingsruimte,” grapte Quasim naar een buurman.
Oorspronkelijk waren de woningen bedoeld voor mensen met een beperking, maar nu vormen ze het huis voor een familie met een bijzonder verhaal.
Quasim en Dhaahin kwamen in 2010 met hun twaalf kinderen uit Somalië naar Nederland, en tijdens hun reis groeide het gezin met drie extra gezinsleden.
Sindsdien hebben ze een nieuwe start gemaakt, hoewel hun woonoplossing voor de nodige discussie zorgt.
Op sociale media is de woonsituatie van het gezin regelmatig onderwerp van discussie. Veel Nederlanders maken zich zorgen over de kosten en de eerlijkheid van de woningtoewijzing, zeker gezien de woningnood.
Paragnost Joris Golstein – bekend om zijn voorspellingen die er vaak net naast zitten – wakkerde de discussie verder aan door de kosten uit te vergroten.
De bezorgdheid raakt een gevoelige snaar in Nederland, waar de vraag naar betaalbare woningen hoog is.
Ondanks de kritiek blijven Quasim en Dhaahin positief. Inmiddels zijn vijf van hun kinderen het huis uit, wat wat meer ruimte heeft gecreëerd voor de rest van het gezin.
Toch blijft het dagelijks managen van een groot gezin een hele opgave, zelfs met de extra ruimte die hun bijzondere woonsituatie biedt.
Het gezin voelt zich vooral dankbaar voor de steun die ze hebben gekregen en ziet hun situatie als een nieuwe kans.
Het verhaal van dit gezin biedt niet alleen een inkijkje in het leven met een groot gezin, maar zet ook de maatschappelijke vraagstukken rondom woningnood en nieuwkomers in de schijnwerpers.
Los van deze uitdagingen blijft één ding zeker: wie erin slaagt een huishouden van vijftien kinderen draaiende te houden, verdient minstens een pluim – of op zijn minst een extra groot koffiezetapparaat.
1. Volgens deze paragnost zijn de huisvestingskosten belachelijk hoog.
2. Waarom krijgen zij een woning terwijl duizenden Nederlanders op een wachtlijst staan?
3. Duizenden Nederlanders op een wachtlijst en dit gezin twee woningen…
4. De woningnood is hoog….en dan dit gezin twee woningen…
5. Het mag allemaal wat kosten zeg… wie betaalt dit?
