Op haar 30e heeft Emma Flint (32) recentelijk haar ervaring gedeeld met het ontdekken van haar abroseksualiteit, een identiteit die ze nu volledig omarmt.
Zij deelt openhartig over de uitdagende reacties van vrienden en hoe dit haar leven beïnvloedde.
Abroseksualiteit, een seksuele identiteit die fluctueert en verandert en relatief onbekend is, was voor Emma lange tijd onontgonnen gebied.
De ontdekking bracht haar helderheid, maar ook confronteerde het haar met pijnlijke reacties van haar omgeving toen ze voor het eerst over haar abroseksualiteit sprak en onbegrip ontmoette.
“Geweldig om te zien dat je dit begrijpt. Ik ben er voor je,” verklaart ze.
Er was steun van vrienden, maar toch voelden de reacties voor haar anders. Dit had invloed op haar contacten en deed haar beseffen dat het belangrijk is om trouw te blijven aan zichzelf, zelfs als anderen dat niet begrijpen.
Haar tijd in de jaren negentig bracht alleen bekendheid met termen als homo, lesbisch en hetero, terwijl andere termen vaak genegeerd werden.
Pas later ontdekte ze dat er ook een breder spectrum aan seksualiteit bestond, toen ze een bericht van LGBTQ+-activist Zoe Stoller op Instagram tegenkwam.
Er was een persoon die haar ervaringen deelde met abroseksualiteit.
“Het voelde als een licht dat aanging,” herinnerde Emma zich. “Eindelijk had ik een woord voor wat ik al jaren voelde.”
Abroseksualiteit houdt in dat iemands seksuele identiteit kan verschuiven. Voor Emma betekende dit dat ze de ene dag meer aangetrokken kon voelen tot vrouwen en de andere dag meer tot mannen.
Dit veroorzaakte vaak verwarring, niet alleen bij haarzelf maar ook bij haar vrienden. “Je zei vorige week nog dat je lesbisch was. Hoe kan dat nu ineens anders zijn?”
De onbegripvolle reacties zorgden ervoor dat Emma vaak onzeker was over haar identiteit. Ze beschuldigde zichzelf ervan niet vastberaden genoeg te zijn en twijfelde aan haar eigen gevoelens.
Een ontdekking die haar hielp was de term abroseksualiteit, die haar hielp om haar gevoelens te accepteren door te begrijpen dat ze legitiem waren.
Ondanks een groeiende acceptatie van diverse seksuele identiteiten in de samenleving, bestaat er nog steeds veel onbegrip rond termen zoals abroseksualiteit.
Emma vertelt dat ze vaak de vraag kreeg waarom ze niet gewoon biseksueel kon zijn. “Sommige mensen willen dat ik een vast label kies, zodat mijn identiteit hen niet in de weg zit.”
Zij benadrukt dat haar wisselende seksuele voorkeur geen impact heeft op haar romantische relaties. “Het gaat om de persoon, niet hun geslacht,” legt ze uit.
Uitleg geven over haar identiteit en het verdedigen ervan blijft een uitdaging voor haar, voornamelijk omdat niet iedereen openstaat voor nieuwe perspectieven.
Ondanks de obstakels die ze tegenkomt, blijft Emma vastberaden om haar verhaal te delen en voor zichzelf op te komen, in de hoop op meer begrip en acceptatie van anderen.
Zij benadrukt dat seksualiteit niet in vastgestelde hokjes past en pleit ervoor dat iedereen de vrijheid moet hebben om zichzelf te zijn.
“1. Ze wenst dat iedereen de vrijheid heeft om zichzelf te zijn.
2. Emma is vastbesloten om haar stem te laten horen!
3. Ze verzet zich tegen stereotypen!
4. Haar situatie roept vaak de vraag op: ‘Hoe kan dat nu anders zijn?’
5. Het brengt regelmatig verwarring teweeg bij naasten.”
