Ineke, een trotse oma van drie kleinkinderen, deelt op een forum een verhaal dat behoorlijk wat emoties losmaakt.
Ze ligt al een tijdje overhoop met haar schoondochter over de opvoeding van haar kleinkinderen, maar onlangs is de situatie geëscaleerd.
Haar zoon en schoondochter zijn een jaar geleden veganistisch geworden en hebben sindsdien hun levensstijl radicaal veranderd.
Ze eten uitsluitend plantaardig en staan erop dat ook hun drie jonge kinderen dit voorbeeld keurig volgen.
Voor Ineke en haar man Peter betekent dit dat ze hun eetgewoontes moeten aanpassen wanneer de kleinkinderen komen logeren, iets waar Ineke steeds meer moeite mee heeft.
“Ik houd me normaal gesproken aan hun regels als ze op bezoek zijn,” vertelt Ineke in haar bericht. “We kopen dan veganistische alternatieven voor vlees, melk en zelfs snoep, zodat we de kinderen niets voorzetten waar hun ouders niet achter staan.”
”Maar het kost me moeite, want ik ben ervan overtuigd dat de kinderen vlees en dierlijke producten echt missen.”
Het ging onlangs echter mis toen de kleinkinderen twee dagen bij Ineke en Peter logeerden. Zonder haar zoon en schoondochter in de buurt, besloot Ineke de kinderen gewoon mee te laten eten met wat zij en Peter normaal koken.
“Ik maakte lekker frietjes met kip en een beetje mayonaise, en de volgende dag bakten we een shoarmapizza voor lunch. Ze aten hun bordjes leeg en genoten zichtbaar,” schrijft Ineke.
“Ik zag gewoon dat ze dit misten en eigenlijk gewoon lekker wilden eten zonder dat gedoe. Laat kinderen zelf beslissen wat ze lekker vinden en laat ze later, als ze wat ouder zijn, zelf kiezen of ze veganistisch willen worden.”
Maar deze beslissing viel niet in goede aarde. Eenmaal thuis vertelde haar kleindochter enthousiast over de “heerlijke kip en mayonaise” en dat zorgde voor grote opschudding.
Ineke’s schoondochter was woedend en belde haar direct op. “Ze was furieus,” vertelt Ineke. “Ze verweet me dat ik de gezondheid van de kinderen in gevaar bracht en dat ik hun opvoedkeuzes totaal niet respecteerde.”
”Nu heeft ze zelfs gezegd dat de kinderen niet meer bij ons mogen komen logeren totdat wij hun levensstijl accepteren.”
Op het forum lopen de reacties uiteen. Sommigen steunen Ineke en vinden het goed dat ze de kinderen even heeft laten genieten van wat zij beschouwt als “normaal eten.”
Zij zijn van mening dat kinderen niet zouden moeten worden beperkt in hun eetkeuzes en dat ze op latere leeftijd zelf de mogelijkheid moeten krijgen om hun eigen keuzes te maken.
“Kinderen horen vrij te zijn om van alles wat te proberen,” schrijft een forumlid. “Jij hebt gelijk, Ineke; een beetje kip en een pizza kan echt geen kwaad.”
Anderen zijn echter kritisch en vinden dat Ineke duidelijk over de grens is gegaan. “Het draait hier niet om wat jij goed vindt voor de kinderen, maar om respect voor hun ouders’ keuzes,” zegt een ander forumlid.
“Of je het er nu mee eens bent of niet, als grootouder is het jouw taak om de opvoedregels van je zoon en schoondochter te respecteren.”
Ineke laat weten dat ze gekwetst is door de situatie. Ze voelt zich buitengesloten en vindt dat haar schoondochter te ver gaat.
“Ik begrijp niet waarom mijn zoon en schoondochter hun kinderen deze beperkingen willen opleggen,” schrijft ze. “We kunnen toch best wat compromissen sluiten?”
Het onderwerp maakt diepe emoties los bij zowel Ineke als bij de forumleden. De meningen blijven verdeeld, en het lijkt erop dat het familiebanden flink onder druk zet.
1. De kleinkinderen mogen nu niet meer bij haar logeren…
2. Haar schoondochter is furieus omdat Ineke haar keuzes niet respecteert.
3. Ineke vindt dat haar kleinkinderen niet beperkt mogen worden.
4. Door haar actie mogen de kleinkinderen niet meer bij haar logeren.
5. Haar schoondochter vindt dat z de gezondheid van de kinderen in gevaar brengt.
