De 20-jarige Ibrahim uit Marokko deelt dezelfde dromen als vele anderen. Zijn hoop om in Europa welvarend te worden, vervliegt echter.
“Onze familie komt uit Fez. Ik heb drie zussen en vijf broers. We hadden het thuis niet zo breed en mijn vader werkte zich een slag in de rondte om zijn familie te onderhouden.”
“In Marokko hebben we niet veel kansen. De inkomens zijn er niet hoog. Hoeveel ik ook van mijn vader houd, ik wil dat mijn kinderen later een mooi leven kunnen leiden.”
“Op internet zag ik foto’s van Nederland, een heel modern land. Via een Facebookgroep raakte ik in gesprek met mensen die van Marokko naar Nederland zijn gegaan.”
“Ze vertelden me dat het geweldig is en dat de overheid je overal mee helpt. Van een inkomen tot huisvesting.”
Op het moment dat mijn besluit werd genomen, werd ik overtuigd door de verhalen die mensen vertellen over Nederland. Thuis was de reactie echter niet zo enthousiast.
Er was weerstand van mijn ouders, broers en zussen. Ze wilden niet dat ik zou vertrekken, uit angst dat ik alleen zou zijn in een vreemd land.
Zelf dacht ik niet zozeer aan deze zorgen. Ik vertrouwde erop dat de overheid mij zou ondersteunen, zoals mij was verteld. Daarom nam ik snel het besluit om te vertrekken.
Het enige obstakel was dat ik geen geld had voor een vliegticket. Hoewel een paar honderd euro misschien weinig lijkt, had ik het niet. Uiteindelijk kreeg ik geld van mijn oom, op voorwaarde dat ik het zou terugbetalen.
Eenmaal in Nederland ontdekte Ibrahim al snel dat de verhalen die hij had gehoord, niet klopten. “Ik landde op Schiphol en wist niet waar ik naartoe moest,” zei hij.
Op een plek in Ter Apel heeft de persoon gezocht naar een slaapplaats. Nadat hij aankwam, vroeg hij om hulp wat betreft geld en onderdak.”
”Er werd hem verteld dat het niet zomaar mogelijk was en dat er eerst allerlei formaliteiten moesten worden afgehandeld, wat leidde tot een lange wachttijd.”
”De persoon had zich een andere toekomst voorgesteld, namelijk direct werk zoeken om geld te verdienen en zo zijn familie te ondersteunen.”
”Nu, twee jaar later, ervaart hij moeilijkheden vanwege zijn Marokkaanse afkomst bij het verkrijgen van een verblijfsvergunning, wat hij niet begrijpt en zich afvraagt wat hij verkeerd heeft gedaan.”
Volgens zijn eigen woorden is zijn wens om te werken en bij te dragen aan de maatschappij. ”Ik ben een goede jongen en zorg niet voor problemen.”
Tegenwoordig slaapt hij soms bij vrienden die hij heeft gemaakt en af en toe overnacht hij in het park.
”Mijn huidige situatie is niet naar mijn zin, het liefste zou ik terug willen naar Marokko, waar ik nog wel perspectief zag. Hier in Nederland kan ik niet meer genieten van mijn tijd.”
”Ik had gehoopt om hier rijk te worden, maar helaas heb ik geen geld op zak. Ik kan niet wachten om terug te gaan.”
De 20-jarige Ibrahim uit Marokko deelt net als vele anderen grote dromen. Hij had gehoopt om rijk te kunnen worden…
