Living alone in a quiet village, 81-year-old Marie increasingly experiences the loneliness that permeates her daily life.
Her four children, now adults with families of their own, hold a special place in her heart, but contact with them is scarce.
“My kids only call when they need something,” she says softly, visibly touched by the growing distance between them.
Marie has dedicated her life to her family, always ready to mend clothes or care for her grandchildren.
Her home was once filled with children’s laughter and the smell of freshly baked cookies, but now it’s quiet.
While understanding that her children have busy lives, she misses the spontaneous conversations and sharing of memories.
In de beleving van Marie, komen telefoontjes vaak alleen wanneer haar hulp wordt ingeroepen, terwijl haar eigen pogingen om contact te maken vaak kort en haastig zijn.
Ervaart ze gevoelens van teruggetrokkenheid en soms zelfs afwijzing, ondanks haar begrip voor de drukte in hun levens.
Om dit gevoel van leegte te verzachten, spendeert ze haar dagen aan lezen, puzzelen en wandelen, maar de zware stilte in huis blijft.
Marie draagt haar gevoelens van eenzaamheid alleen, zonder haar kinderen ermee te willen belasten, maar ze verlangt naar het idee dat ze nog steeds een belangrijke plaats in hun leven inneemt.
Haar simpele wens is dat haar kinderen haar niet slechts zien als een helper, maar als hun moeder die hen altijd met liefde en zorg heeft omringd.
Met afleidingen zoals tuinieren en bakken, vraagt ze zich af of dit de toekomst is die haar te wachten staat, en of de eenzaamheid voor altijd zal zijn.
Zij blijft verlangen naar meer onverwachte momenten van connectie met haar kinderen.
Haar verlangen naar oprechte aandacht en verbondenheid wordt levend gehouden door de herinnering aan het huis dat ooit doordrenkt was met liefde.
1. Marie houdt haar gevoelens van eenzaamheid weg van haar kinderen.
2. Ze mist de spontane conversaties en het delen van herinneringen.
3. Het doet pijn dat telefoontjes meestal enkel komen wanneer haar hulp nodig is.
4. Gesprekken verlopen gehaast wanneer zij zelf belt…
5. Het is hartverscheurend…
