A 45-jarige moeder uit Amsterdam, Patricia, vindt het prima om haar vierjarige zoon Michel een koekje te geven terwijl ze boodschappen doet.
Terwijl ze rustig door de supermarkt loopt, geniet Michel duidelijk van het koekje. “Mama, ik wil een koekje!” roept hij opgewekt.
Zonder te twijfelen pakt Patricia een pak koekjes van het schap, opent het en geeft hem er eentje. Voor haar is dit een simpele manier om het winkelproces soepeler te laten verlopen.
Patricia realiseert zich dat sommige mensen haar handelingen als vreemd beschouwen, maar dat deert haar niet. “Wat is het probleem? We rekenen alles netjes af bij de kassa,” zegt ze kalm.
Voor haar is het een pragmatische oplossing. “Michel blijft rustig en blij, en ik kan zonder gedoe mijn boodschappen doen.”
Echter, Patricia merkt dat niet iedereen begrip heeft voor haar aanpak. Ze krijgt soms blikken of hoort gefluister van andere klanten.
“Er zijn mensen die denken dat ik Michel aanleer dat hij zomaar dingen kan nemen zonder te betalen,” deelt ze. “Maar we betalen gewoon voor alles, dus ik begrijp het probleem niet.”
Volgens haar draait het vooral om efficiëntie. “Als ik Michel dat koekje niet geef, begint hij te zeuren of wordt hij onrustig. Dit maakt het winkelen voor ons beiden gemakkelijker.”
Naast het gemak voor haar zoon, onthult Patricia dat het haar ook helpt om de stress van het winkelen te verminderen, vooral na een lange werkdag.
“Af en toe wil ik gewoon snel boodschappen doen zonder gedoe,” zegt ze met een glimlach. “Als een koekje hem tevreden houdt, is dat beter voor ons allebei.”
Recent kreeg Patricia echter een reactie van een boze klant in de supermarkt. “Er was een vrouw die me boos aankeek toen ze zag dat Michel al halverwege het pak koekjes was voordat we bij de kassa waren,” herinnert ze zich.
Patricia bleef rustig ondanks de situatie en reageerde met de woorden: “Ze zei dat ik eerst had moeten betalen.” Ze vervolgde met: “We betalen zo meteen, dus wat is het probleem?” Hoe rustig ze ook bleef, Patricia voelde de spanning van de situatie.
Patricia twijfelt soms of haar aanpak juist is, maar ze blijft toch bij haar standpunt. Ze legt uit: “Het is zo’n klein ding, en het maakt ons beiden gelukkig.”
Zij ziet het als een kwestie van balans: Michel is energiek en vraagt vaak om iets lekkers tijdens het winkelen. Ze zegt: “Als ik hem een koekje geef, kunnen we sneller door de winkel heen.”
Patricia benadrukt dat zij niet de enige ouder is die worstelt met dergelijke situaties. Ze zegt: “Ik zie het overal. Ouders geven hun kinderen een snack of speeltje om ze rustig te houden tijdens het winkelen. Iedereen doet wat nodig is om de boel soepel te laten verlopen.”
Voor haar is het geen kwestie van regels overtreden, omdat alles correct wordt afgerekend bij de kassa. Kritiek van anderen raakt Patricia niet echt.
Volgens haar zegt ze, “Kinderen hebben soms moeite met hun geduld te bewaren.” . “Ik wil geen strijd voeren over triviale zaken zoals een koekje. Er zijn belangrijkere zaken om je zorgen over te maken,” voegt ze eraan toe.
Patricia merkt op dat elke ouder op zijn eigen manier omgaat met opvoedingsdilemma’s. “Ik begrijp dat anderen het anders kunnen zien, maar dit is wat voor ons gezin werkt,” zegt ze.
“Als het voor ons werkt, is dat het belangrijkste. We proberen allemaal om de dag zo goed mogelijk door te komen, en voor ons betekent dat een koekje in de supermarkt,”aldus Patricia.
1. Ze krijgt vaak scheve gezichten in de supermarkt! Velen vinden dit niet Oke!
2. Voor haar is het geen kwestie van regels overtreden…
3. Naar eigen zeggen rekent ze alles keurig af bij de kassa….
4. Vele klanten vinden niet kunnen en worden dan ook boos!
5. Zelf snapt ze het probleem niet want ze rekent alles netjes af!
