Er is een 35-jarige alleenstaande moeder genaamd Roos die dagelijks worstelt met het bij elkaar brengen van financiën, wat geen eenvoudige taak is.
Ondanks haar parttime baan verdient ze net genoeg om de rekeningen te betalen en voor haar kinderen te zorgen.
De school van haar kinderen heeft dit jaar twee verschillende uitstapjes georganiseerd: een pretpark voor haar zoon en een natuurgebied voor haar dochter.
De kosten bedragen vijftig euro per kind. Terwijl dit voor veel ouders geen probleem lijkt te zijn, is het voor Roos een aanzienlijk bedrag.
In haar strakke budget is het moeilijk om extra’s zoals schoolreisjes in te passen. Ze denkt terug aan de opwinding van haar kinderen toen ze over het uitje hoorden, maar nu maakt ze zich zorgen dat ze hen opnieuw moet teleurstellen.
Roos doet haar uiterste best om aan de behoeften van haar kinderen te voldoen, maar momenten als deze brengen haar in verlegenheid.
Roos vraagt zich af of de school of andere ouders haar anders zullen beoordelen vanwege haar financiële situatie.
Hoewel Roos weet dat ze niet de enige is in haar situatie, voelt ze zich vaak eenzaam. Ze wil niet dat haar kinderen iets tekort komen, maar de financiële realiteit speelt een grote rol.
Roos overweegt om hulp te vragen of betalingsregelingen te bespreken, maar schaamte weerhoudt haar hiervan. Ze wil niet als zwak gezien worden.
Roos denkt dat mensen snel oordelen. Ze begrijpen niet hoe moeilijk het voor haar is om elke maand rond te komen, ondanks al haar inspanningen.
Haar zorgen, die anderen niet zien, houden Roos ’s nachts wakker en beïnvloeden haar dagelijkse leven.
Voor haar is geld niet alleen belangrijk, maar ook haar gevoel van waardigheid. Het ontbreken van wat anderen als vanzelfsprekend zien, geeft haar extra zorgen.
Roos zit aan de keukentafel te piekeren over hoe ze haar kinderen kan vertellen dat er geen geld is voor het schoolreisje.
Ze wil haar kinderen niet belasten met de financiële problemen van het gezin, maar ze kan ook niet de waarheid verbergen.
De lastigste momenten voor haar zijn wanneer ze niet aan de wensen van haar kinderen kan voldoen; dit drukt zwaar op haar gemoed.
Ross overweegt verschillende oplossingen. Misschien moet ze haar schaamte opzij zetten en om hulp vragen, hoe moeilijk dat ook is.
Ze wil koste wat het kost vermijden dat
Vermijd koste wat het kost dat haar kinderen teleurgesteld worden door ergens anders op te besparen of vrienden en familie om hulp te vragen.
Roos blijft vastberaden ondanks alle omstandigheden. Ze wil haar kinderen laten zien dat liefde en veerkracht de krachtigste middelen zijn om door te gaan, zelfs in moeilijke tijden.
1. Haar kinderen teleurstellen wil ze koste wat het kost vermijden.
2. Het gewicht van het niet kunnen vervullen van haar kinderen wensen drukt zwaar op haar gemoed.
3. Ze zoekt de kinderen niet te belasten met financiële bezorgdheden.
4. De vraag rijst of andere ouders haar zullen beoordelen…
5. Overmand door gevoelens van wanhoop en schaamte…
