Boosheid borrelt op bij Jeroen van 37. Het ondenkbare is gebeurd: zijn ouders namen zijn kind mee naar McDonald’s, totaal onverwacht voor hem.
De actie lijkt misschien onschuldig voor sommigen, maar voor Jeroen is dit een harde klap.
Zijn bewuste keuze om zijn kind geen vlees of zuivel te laten consumeren, werd volledig genegeerd door zijn ouders, wat hij niet begrijpt.
“Mijn kind krijgt geen vlees of zuivel, en dan nemen jullie hem mee naar een fastfoodrestaurant?!” klaagt Jeroen gefrustreerd.
Voor Jeroen is een plantaardige levensstijl essentieel, niet slechts een keuze, maar de basis van zijn leven en opvoeding van zijn kind.
Zijn ouders hebben ook duidelijk overlegd toen ze aanboden om op hun kleinkind te passen.
De manier waarop zijn ouders nu hebben gehandeld, wordt door Jeroen gezien als een grote schending van zijn ouderlijke keuzes.
“Het gaat niet alleen om wat hij heeft gegeten,” legt Jeroen uit. “Het draait om respect, respect voor de waarden die ik belangrijk vind en hoe ik mijn kind wil grootbrengen.”
Voor Jeroen draait het niet alleen om de consumptie van vlees en zuivel, maar vooral om het gevoel dat zijn ouders zijn opvoedingskeuzes niet serieus nemen.
De situatie heeft een vertrouwensbreuk veroorzaakt tussen Jeroen en zijn ouders. Hoewel hij graag wil dat ze betrokken blijven bij het leven van zijn kind, twijfelt hij nu aan hun betrouwbaarheid als oppassers.
“Als ze zich nu al niet aan de afspraken houden, hoe weet ik dat dit niet opnieuw gebeurt? Ik wil mijn kind niet opnieuw in zo’n situatie brengen.”
Door een dilemma worstelt Jeroen. Hij hecht veel waarde aan de relatie met zijn ouders, maar wil geen compromis sluiten over de opvoeding van zijn zoon.
“Ik wil geen ruzie, maar ik kan dit ook niet zomaar laten gaan. Voor mij is dit echt een principekwestie.” Bovendien maakt hij zich zorgen over de mogelijke verwarring bij zijn zoon.
“Hoe moet hij dit nu begrijpen? Thuis zeggen we dat hij geen vlees of zuivel eet omdat het beter voor hem is, en dan wordt hij ineens meegenomen naar McDonald’s waar hij precies dat krijgt wat wij thuis vermijden.”
Jeroen hoopt dat zijn ouders van deze ervaring leren en inzien hoe belangrijk zijn keuzes voor hem zijn. Hij plant opnieuw het gesprek met hen aan te gaan, maar beseft dat dit geen simpele opgave zal zijn.
“Ik wil dat ze begrijpen dat mijn opvoedingskeuzes niet ter discussie staan. Als ze willen blijven oppassen, moeten ze zich aan de regels houden.”
Jeroen realiseerde zich dat het belangrijk is om als ouder duidelijk te zijn in de communicatie, nadat hij over een incident had nagedacht. “Misschien moet ik duidelijker zijn over wat ik verwacht.”
Er werd beseft dat bepaalde zaken explicieter moeten worden gemaakt, na de gedachte: ‘‘Ik dacht dat mijn ouders het wel zouden begrijpen, maar blijkbaar moet ik sommige dingen explicieter maken.”
Jeroen realiseert zich dat hij niet alleen moet proberen om beter te communiceren, maar ook grenzen moet stellen.
“Als dit nog een keer gebeurt, moet ik misschien besluiten om ze niet meer te laten oppassen. Ik wil niet dat mijn kind opnieuw in zo’n situatie terechtkomt.”
Voor Jeroen is dit niet zomaar een eenvoudig misverstand, maar gaat het om essentiële zaken zoals respect, vertrouwen en het welzijn van zijn kind.
“Het idee van hoe we onze zoon willen opvoeden, vraagt om respect en aandacht.”
1. Voor Jeroen draait het niet om een klein incident:
2. ‘Ik wil niet dat mijn kind deze ervaring nogmaals doormaakt.’
3. Als ze verder willen oppassen, dienen ze de gestelde regels te respecteren.
4. De gebeurtenis heeft het vertrouwen tussen Jeroen en zijn ouders geschaad.
5. Hij is furieus dat zijn ouders met zijn zoontje naar de Mac zijn gegaan!
